Search This Blog

Wednesday, February 23, 2011

Γιατί το ΠΑΣΟΚ και όχι η κρίση οδηγεί τη χώρα στο αδιέξοδο



Με αυτό το δυσάρεστο στιγμιότυπο στο οποίο η οργή λαού συναντά τα ψεύδη των κυβερνώντων καταλαβαίνει κανείς που και πως οδηγείται η χώρα στο αδιέξοδο.  Να κάνουμε ένα φλάσμπακ στην τελευταία προεκλογική περίοδο, οταν ο  Γ. Παπανδρέου διεκδικούσε την άνοδο στην εξουσία, λέγοντας το περίφημο "λεφτά υπάρχουν".



Για να είναι ειλικρινής, ναι, χρησιμοποιήθηκε προπαγανδιστικά και λανθασμένα το "λεφτά υπάρχουν". Διότι αυτό που κόβονταν σκόπιμα απο τα σποτάκια και την ομιλία του ΓΑΠ, ήταν το "αν τα διεκδικήσεις, αν τα προσελκύσεις με επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος.", όπως φαίνεται απο το σποτάκι πιο πάνω. Και συμφώνησα τότε. Και συμφωνώ και τώρα.

Λεφτά όντως υπήρξαν. Το θέμα είναι τι έγιναν. Και το τι γίνονται αυτά τα χρυσά χρήματα που δανειζόμαστε δείχνει πως αυτή η κυβέρνηση πέταξε στο καλάθι την τελευταία ευκαιρία.

Νοικοκύρεψε ο ΓΑΠ το κράτος; Όχι. Ήδη ένα χρόνο μετά τον ερχομό του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, κανείς δεν ήξερε τι πλήρωνε το κράτος στις ΔΕΚΟ, όπως προκύπτει απο σχετικό άρθρο της Καθημερινής. Θυμάμαι δε στέλεχος του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους να βγαίνει με στόμφο και να λέει πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση με τα επιδόματα και πως είναι αδύνατον να ξέρει ποια Ευρώ πάνε σε ποιούς. Εγώ θα ντρεπόμουνα άν ήμουν διευθυντής να το πω αυτό δημόσια. Απο την άλλη μεριά, συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι να αλλάξεις σε ένα μόλις χρόνο τα κακώς κείμενα δεκαετιών. 4 μήνες μετά, μέσα στο δύσκολο 2011, η Κυβέρνηση ακόμα δεν ξέρει τι γίνεται με
τις πληρωμές.

Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά προέκυψε και το θέμα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, με το θέατρο δηλώσεων μεταξύ θερμόαιμων δήθεν υπερασπιστών της Εθνικής κυριαρχίας και των κακών αιμοδιψούντων "τροικανών". Δεν πουλιέται τίποτα είπαν, λες και αυτοί δεν είχαν εξετάσει το ενδεχόμενο να πουλήσουν. Απόδειξη, το άρθρο αυτό που επαληθεύει χωρίς καμία αμφιβολία ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός το συζήτησε με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ το Σεπτέμβριο του 2010. Μίλαγαν τότε για 270 δισεκατομμύρια Ευρώ. Τώρα τα έριξαν στα 50. Γιατι απλούστατα δεν έχουν ιδέα τι μπορεί να πωληθεί και σε ποια τιμή.

Εαν λοιπόν χρειαζόμαστε παραπάνω απο 1 χρόνο για να δούμε βασικά πράγματα, τότε ή καθόμαστε σε μια ασύγκριτα μυθική περιουσία, τόσο μεγάλη, που η καταγραφή της απαιτεί χρόνια ή κάποιοι αδράνησαν και αδρανούν εις βάρος της χρυσής δόσης του δανείου ΔΝΤ/ΕΕ. Το δεύτερο είναι το πιθανότερο.

Στο θέμα των επενδύσεων, τα πράγματα είναι τόσο τραγελαφικά, που πραγματικά, έχοντας απο πρώτο χέρι εμπειρία, αναρρωτιέμαι άν η Κυβέρνηση πραγματικά θέλει και μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις μεγάλης κλίμακας. Να αναφέρω το φιάσκο του Αστακού, τα γραφειοκρατικά εμπόδια επενδυτών σε φωτοβολταικά, το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται πιο κάτω απο τη Μποτσουάνα στη λίστα του Forbes που κατατάσσει χώρες για την ευκολία ίδρυσης επιχειρήσεων και τέλεσης επιχειρηματικών συνδιαλλαγών. Να αναφέρω επίσης και την απαράδεκτη φορολογία σε νέες επιχειρήσεις, για την οποία μίλησα σε προηγούμενο άρθρο.

Επομένως εγώ δεν βλέπω την ανάπτυξη και την σύντομη επιστροφή στις αγορές που επιδικώκει η Κυβέρνηση. Βλέπω μόνο ένα τσούρμο νευρικών και χωρίς στρατηγική προσώπων, που έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να συγκρουστούν με τους κρατιστές χαραμοφάηδες συνδικαλιστές που οι ίδιοι ανέδειξαν απο το 1981 και μετά. Αυτοί που ονομάζουν τη χρεοκοπία αναδιάρθρωση, την είσοδο στο μνημόνιο πατριωτικό καθήκον και την πολιτική τους ταυτότητα "σοσιαλιστική".

No comments:

Post a Comment