Η Ελλάδα, η Γερμανία και η Ευρωπαική...αποχαύνωση

Σε ένα "φλάς μπακ" σχεδόν 10 χρόνια πριν, όταν επέστρεφα λόγω σπουδών απο την Αγγλία στην Ελλάδα είχα στη τσέπη μου ακόμα δραχμές. Μου πήρε λίγο μέχρι να πάρω εμπρός με το Ευρώ. Έβλεπα πολλούς να κυκλοφορούν με κάτι κομπιουτεράκια που μετέτρεπαν τις δραχμές σε ευρώ. Και όσο περισσότερο πάταγαν τα πλήκτρα, τόσο περισσότερο τα πρόσωπά τους γίνονταν σκυθρωπά. Όχι λόγω δυσκολίας της μετατροπής, αλλά λόγω της αντίληψης ότι το κόστος ζωής ακολουθούσε μια αύξηση γεωμετρικής κλίμακας.

10 χρόνια (και κάμποσες κυβερνήσεις) αργότερα, μάθαμε (λες και δεν το ξέραμε) ότι η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης. Βαρυσήμαντες δηλώσεις ερχόμενων και απερχόμενων Πρωθυπουργών και Υπουργών, οι οποίοι "ένιπταν τας χείρας των" (δεν ήξεραν και δεν συμμετείχαν σε προηγούμενες κυβερνήσεις άραγε;), μιλώντας για δύσκολες μέρες. Και να σου οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι με τις υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής μας ικανότητας, συνεπικουρούμενοι από τους επικεφαλείς της ΕΚΤ, οι οποίοι πρότειναν τα ζωνάρια να γίνουν πιο σφιχτά για τους πολλούς. Εντάξει, όλες οι γιορτές κάποτε τελειώνουν και ήταν αναμενόμενο τόσα χρόνια διαφθοράς και κακοδιαχείρισης να έχουν ένα ηχηρό τέλος (τώρα και να θέλουν κάποιοι τα φαγοπότια, είναι πλέον αργά).

Έκπληξη πάντως μου προκάλεσε το γεγονός ότι η Γερμανία πρωταγωνιστούσε στο κράξιμο της Ελλάδας. Όχι γιατί δεν πληρούσαμε τις προδιαγραφές για κράξιμο, αλλά γιατί αποτελούμε (κατα τη γνώμη τους) τον κύριο λόγο υποτίμησης του Ευρώ. Σίγουρα, έχουμε το μεγαλύτερο χρέος, αλλά με μια Ιταλία, με μια Ισπανία, με μια Πορτογαλία και με άλλες άλλοτε κραταιές οικονομίες να τραντάζονται απο τις επιπτώσεις μιας διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, τα προβλήματα δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα.

Άν μπορούσα να έχω 10 μόλις λεπτά συνομιλίας με την Μέρκελ, θα ρωτούσα τρία μόνο πράγματα:

1. Για την κρίση της Γερμανικής οικονομίας φταίει η Ελλάδα ή το γεγονός ότι η κυβέρνησή τους δαπανεί εδώ και χρόνια τώρα τεράστια ποσά χρημάτων για την ανοικοδόμηση της πρώην ανατολικής Γερμανίας;
2.  Είναι μύθος ή πραγματικότητα ότι Γερμανικές τράπεζες ευθύνονται για την έκταση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης; Να αναφέρω άραγε κάποιες ηχηρές περιπτώσεις, όπως αυτή της KfW Bankengruppe και άλλες τράπεζες των οποίων οι τοποθετήσεις σε επισφαλείς επενδύσεις των μεγάλων golden boys Lehman Brothers έφταναν πάνω από 1 δις Ευρώ; Να σημειωθεί ότι η ΚfW ήταν κρατική σε ποσοστό 80% την περίοδο της τοποθέτησης των επίμαχων επισφαλειών. Που να είναι σήμερα άραγε αυτό το χρέος (τοκιζόμενο( και σε πόσους ανθρώπους στέρησε σπίτια, δάνεια και δουλειά;
3. Σε περίοδο ισχνών αγελάδων, ποιος επωφελείται άραγε από το χαμηλό Ευρώ; Ο Έλληνας μισθωτός, ο οποίος συγκριτικά είναι απο τους πιο κακοπληρωμένους της Ευρώπης ή ο Γερμανός εξαγωγέας; Δεν λέω ότι το Ευρώ χρειάζεται την κακοδιαχείριση της Ελλάδας για να είναι χαμηλό, προς Θεού. Λέω να μη φωνάζει η Μέρκελ, σε λίγο θα βραχνιάσει, και δεν πρέπει.

Για να πάρουμε μια τελευταία πνοή ελπίδας, έπρεπε να περάσουμε από το θυμό της Γερμανικής κοινής γνώμης. Έχουν δίκιο οι Γερμανοί πολίτες. Μου φαίνεται όμως ότι αντί για την Ελληνική διαφθορά και κακοδιαχείριση, έπρεπε να θυμώσουν και για την ηλιθιότητα και ατιμία των οικονομικών τους αναλυτών και τραπεζών.

Έτσι για να βγουν λίγο απο το θεσμό της Ευρωπαικής...αποχαύνωσης!