Τι θα έλεγε (είπε) ο Μάνος Χατζιδάκις για το κλείσιμο της ΕΡΤ

Σήμερα συμπληρώνονται 19 χρόνια απο το θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι και το Τρίτο Πρόγραμμα δεν υπάρχει. Για να πούμε και "του στραβού το δίκιο" (συγγνώμη για την καυστικότητά μου, ξέρετε ποιον εννοώ, αλλά το εννοώ μεταφορικά), τα κόκκαλα του Μάνου θα έτριζαν με αυτά που έβλεπε να γίνονται μέσα στην ΕΡΤ. 

Ο ίδιος άλλωστε τα είχε πει δέκα χρόνια πριν το θάνατό του, το 1984. Τις απόψεις αυτές τις είχα συνοψίσει εδώ σε ένα άρθρο μου για την 36η επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Ανατρέψτε σε αυτές και θα δείτε έναν Μάνο απογοητευμένο, αλλά διορατικό, κυνικό αλλά ρεαλιστή.

Μέσα στην αναμπουμπούλα, τη συγκίνηση και αυθόρμητη συμπαράσταση του κόσμου στην ΕΡΤ για το αντιδημοκρατικό κλείσιμό της (σε καμια πολιτισμένη χώρα δεν υπήρξε ποτέ απόφαση να κλείσει η δημόσια ραδιοτηλεόραση σε λιγότερο απο 24 ώρες, χωρίς καν να συζητηθεί το θέμα απο τους πολιτικούς της δημόσια) πρέπει κάποιος να αντιπαραθέσει το γεγονός ότι η ΕΡΤ δεν λειτουργούσε όπως έπρεπε. Μπορεί να μην ήταν ελλειματική, αλλά ο διορισμός δικών μας παιδιών, η υπερκοστολόγιση παραγωγών σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου, ο άκρατος κομματικός συνδικαλισμός (ειδικά στο Δημοσιογραφικό τομέα) ήταν γεγονός και εξίσου αντιδημοκρατικός με το κλείσιμό της.

Τα κόκκαλα του Μάνου όμως θα έτριζαν και με τον άκρατο φασισμό, με τον τρόπο που επέλεξε ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να κλείσει/αναδιοργανώσει/επανιδρύσει (πείτε το όπως θέλετε) την ΕΡΤ. Η αποστολή ΜΑΤ σε πομπούς για να κλείσουν το σήμα, ο προπυλακισμός πολιτών και δημοσιογράφων για να βγούν απο τα κτίρια και τις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ, η μη ύπαρξη διαβούλευσης επι του θέματος στη Βουλή των Ελλήνων είναι μια λογική τριάδα επιχειρημάτων που δικαιολογεί το χαρακτηρισμό  "άκρατος φασισμός". Έστω και εαν αυτός ο φασισμός αυτή τη στιγμή δεν αντιπαραβάλλεται με τον επίσης άκρατο, αντιπαραγωγικό και αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας των κομματικών συνδικάτων της ΕΡΤ.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο κατά του Πρωθυπουργού, το οποίο δημιουργεί λύπη και είναι περίτρανη απόδειξη της αποτυχίας του να ελέγξει μια κατάσταση όπως η ΕΡΤ, διότι υπάρχουν πολλές ΕΡΤ στο δημόσιο τομέα στην Ελλάδα. Είναι το πρόσωπο του ολοκληρωτισμού, της κοινωνικής στάμπας, της λογικής του ότι μαζί με τα ξερά πρέπει να καίγονται και τα χλωρά. Όλοι στην ΕΡΤ είναι χαραμοφάηδες; Δεν επέδειξε η ΕΡΤ, έστω και με τον καρπό κλάσματος των εργαζομένων της έναν πολιτισμό, ένα αρχείο παρακαταθήκη για τη χώρα; Εγώ, μέχρι σήμερα, ΔΕΝ έχω ακούσει καλύτερο ραδιόφωνο απο το Τρίτο. 

Η αποφυγή ενος τέτοιου ολοκληρωτισμού είναι μέρος της καρδιάς ενός Δημοκρατικού πολιτεύματος. Είναι αυτή που επιβραβεύει τους ευσυνείδητους επαγγελματίες και χαντακώνει τους ασυνείδητους πραγματικούς χαραμοφάηδες που δεν έχουν θέση σε ένα δημόσιο αξίωμα. Απόδειξη για τους πρώτους αποτελούν αυτά που είδαμε και βλέπουμε, όσο η ΕΡΤ είναι κλειστή. Με τους μουσικούς των συνόλων να παίζουν κλαίγοντας, τους μηχανικούς και τεχνικούς της ΕΡΤ που πασχίζουν να συνεχίσουν με τα 1000 Ευρώ το μήνα και το οικογενειακά βάρη απο πίσω τους, το έργο της ΕΡΤ.

 Για να επαναλάβω δυο λόγια απο το Μάνο κλείνοντας

- Για τη δημόσια διοίκηση είπε "Είναι χρόνια η αρρώστια μας και θα υπάρξει για χρόνια. Δεν ξέρω τι είναι εκείνο που θα τα αλλάξει τα πράγματα και θα τα προχωρήσει."

-Για τη Ελλάδα είπε "Η Ευρωπαική ενότητα τι νομίζετε οτι είναι; Θα γίνουμε μια επαρχία στην οποία θα μας διοικεί η Ευρώπη. Και θα χουμε μια ψευδαίσθηση οτι συνδιοικούμεθα στην Ευρώπη. Λοιπόν αυτή δεν είναι μια σκλαβία;"..."Υπάρχει καμιά εγγύηση σωστής ανάπτυξης στον τόπο αυτό; Ποτέ!...Περι τουρκοκρατίας λοιπόν, ασφαλώς θα είναι μια μορφή της Ευρωπαικής μας θητείας, που βέβαια δε θα μπορέσουμε ποτέ να απαλλαγούμε ούτε να ελευθερωθούμε, διότι θα είναι επιλογή μας, διότι επι τουρκοκρατίας έγινε υποταγή μας. Αυτή είναι η διαφορά!"

Πόσο δίκιο είχε αυτός ο άνθρωπος 29 χρόνια πριν τη σημερινή μέρα! Τελεία και παύλα.